Wszystkie te mięśnie wywodzą się z tyłu aparatu ocznego – z tyłu oczodołu – i przyczepiają się do oka za rogówką. W normalnych sytuacjach nie są one particular bezpośrednio widoczne.
Orbitopatia o ciężkim nasileniu może grozić ryzykiem trwałej utraty wzroku w przebiegu neuropatii nerwu wzrokowego lub owrzodzenia rogówki, dlatego te przypadki absolutnie wymagają leczenia, aby zapobiec powikłaniom.
Orbitopatia tarczycowa (TO) jest najczęstszą przyczyną zapalenia tkanek oczodołu, stanowiąc około sixty% wszystkich stanów zapalnych oczodołu. Narzędzie diagnostyczne jakim jest rezonans magnetyczny (MRI) oczodołu wykorzystywane jest nie tylko do zobrazowania obrzęku i odróżnienia aktywnej fazy OT od jej nieaktywnej postaci, ale także do wykluczenia innych patologii, takich jak guzy oczodołu czy zmiany naczyniowe. Istnieje grupa chorób, które mogą naśladować objawy kliniczne TO, co może prowadzić do trudności diagnostycznych, zwłaszcza gdy u pacjenta zdiagnozowano wcześniej chorobę tarczycy. Problemy diagnostyczne mogą stwarzać przypadki jednostronnej TO, jednostronnej lub obustronnej TO u chorych bez wcześniejszych lub współistniejących zaburzeń funkcji tarczycy, brak objawów retrakcji powiek, diplopia jako jedyny objaw choroby czy narastanie diplopii pod koniec dnia.
Płyn Lugola to wodny roztwór jodu w jodku potasu. Obecnie jego znaczenie w medycynie jest raczej historyczne. Spożywanie płynu Lugola może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Obecnie w przypadku zagrożenia skażeniem jodem radioaktywnym nie stosuje się już płynu Lugola.
Dekompresja oczodołu: w leczeniu ciężkiego wytrzeszczu, chirurg może zwiększyć przestrzeń jamy oczodołu (dekompresja kości) i zmniejszyć zawartość tłuszczu (dekompresja tłuszczu).
Wypełnij formularz, a my zadzwonimy do Ciebie w celu umówienia darmowej wizyty u specjalisty. Wyniki omówimy na tej samej read more wizycie!
W ten sposób powstaje wytrzeszcz, nazywany osiowym. Przyczyny orbitopatii nie są do końca jasne i znane. Uważa się, że zaburzenie czynności tarczycy spowodowane jest przez zachwianie równowagi hormonalnej osi przysadka–tarczyca, co wyzwala niezidentyfikowane ostatecznie substancje powodujące przerost tkanek oczodołu. Jak często występuje?
W każdym przypadku orbitopatii tarczycowej niezbędna jest konsultacja lekarza endokrynologa i okulisty. Osoby z niewielkim wytrzeszczem powinny okresowo kontrolować ostrość wzroku (każde oko oddzielnie), nawilżać rogówkę (z użyciem preparatów sztucznych łez), sypiać z wyżej uniesioną głową w pomieszczeniach z dużą wilgotnością powietrza. Bezwzględnie i natychmiast należy się głosić do lekarza okulisty, gdy:
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp. Mam kod dostępu Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
The medical manifestation may vary – from gentle condition when it might be overlooked and misdiagnosed to intense irreversible sight-threatening problems. Whilst most situations of Graves’ orbithopathy tend not to lead to visual decline, this illness might cause eyesight-threatening exposure keratopathy, troublesome diplopia or perhaps compressive optic neuropathy. The present article summarize pathogenesis, clinical manifestations, and treatment method of this so far inadequately recognized ailment, which happens to be a problematic challenge into the ophthalmologist.
ż. Objawy pojawiają się najczęściej w stanie nadczynności tarczycy, rzadziej w niedoczynności lub w eutyreozie (stanie wyrównanej czynności tarczycy).
W łagodnym stadium leczenie polega na doustnym przyjmowaniu sterydów, głównie prednizonu. Preparat przyjmuje się zazwyczaj przez twenty tygodni, stopniowo zmniejszając dawkę.
Z uwagi, że choroba może ustąpić samoistnie, decyzja o wdrożeniu leczenia powinna zostać poprzedzona oceną aktywności stanu zapalnego. Leczenie wdraża się w następujących wypadkach:
Pacjent z oftalmopatią może cierpieć na światłowstręt, obrzęk powiek czy podwójne widzenie. Jakie są przyczyny powstawania orbitopatii tarczycowej i kiedy należy podjać jej leczenie?